Is het dinsdag vandaag? Geen benul van de tijd meer. Wat hebben we veel meegemaakt in twee dagen. Gisteren werden we we om 815 opgehaald door Peter Lee. Onze Chinese chauffeur zou ons een groot deel van Sarawak laten zien. Te beginnen in Het Orang Oetan gebied. 40 jaar geleden gestart als opvangcentrum, maar de laatste 10 jaar leven de orang oetans helemaal vrij. ze worden wel nog gevoerd en om die reden blijven ze steeds in de buurt. Maar ze kunnen gewoon helemaal weg naar de andere kant van Borneo. Er is geen enkele garantie dat je ze ziet. Er leven 37 orang oetans in het oerwoud. Op een centrale voederplek doen de rangers dagelijks hun uiterste best om met Tarzangeluiden de orang oetans te verleiden om een stuk fruit te halen. Maar na een uur badend in het zweet gewacht te hebben, zagen we nog geen staart. Balen natuurlijk, maar ja, het is geen zoo. We reden weg zonder de oetans, op weg naar de Iban. Een tocht van ca. 300 km. Rond 1600 uur arriveerden we op een plek met allemaal lange boten. Daar waren ook een aantal andere toeristen. We werden in de kano gezet en na een prachtige tocht dwars door de jungle, arriveerden we bij de iban. De Iban wonen in longhouses. en inderdaad,de huizen zij long! Ik schat zo'n 60 meter. Er wonen ca. 10 gezinnen die op een zeer primitieve wijze leven. we werden onthaald met rijstwijn en mochten overal komen. Zeer bijzonder.Er was natuurlijk geen airco, dus zijn we maar met de kinderen de rivier ingegaan. Daarna was het tijd voor de ballonnen. We hadden de Action leeggeroofd met ballonnen en dat bleek een doorslaand succes. Na het eten was het tijd voor dans en een meet en greet met de chief. Hartstikke leuk, maar de chief zag er wel erg westers uit. Hij had geen tattoos, geen peniskoker en ook geen botje door zn neus. Dat was waar Jesper zich zo zorgen om maakte. Nou ja..de pret was er niet minder om. We sliepen in klamboetentjes op een matrasje. Best aardig hoor.zeker na een halve liter rijstewijn. Zelden meegemaakt dat een volk zo gastvrij is.

De volgende dag gingen we weer terug. eerst nog even een hanengevecht gezien en met een blowpipe geschoten, maar toen was het tijd om afscheid te nemen. Geweldig! Jesper vond het ook supervet. De lange reis terug ging sneller dan de heenweg. We besloten om nog een keer langs de orang oetans te gaan. En toen hadden we wel geluk. Drie stuks zagen we. Fantastisch!!! Morgen nog meer apen. Neusapen, dit keer. Spannend. Nu zitten we de komen dagen in Kuching. Even lekker relaxen. Groetjes! Het loopt allemaal gesmeerd!